Bloedmooie zang, breekbare songs, poëtische teksten, virtuoze fingerpicking. Ziehier de superlatieven waarmee de internationale muziekpers de Ierse singer-songwriter John Blek (uit Cork) bewierookt. Zijn grootste inspiratiebron: de Engelse cultzanger Nick Drake die de wereld veroverde met legendarisch darkpop album ‘Pink Moon’ om zich vervolgens voor eeuwig bij de illustere Club van 27 te voegen. Hoewel John Blek een jonge, opkomende siso-writer is, heeft hij die leeftijdskaap zonder kleerscheuren geslecht. Inmiddels mag hij auteur en muzikant Willy Vlautin (The Delines) tot zijn grootste fans rekenen.

Wat John Blek ook typeert: hij is één van de hardste werkers uit de internationale muzikantenwereld. Is hij niet op pad voor concerten, zit hij wel in de opnamestudio of schrapt en schraapt hij nieuw repertoire bijeen. Zijn noeste nijverheid wierp vruchten af in 2018. Hij had toen al een vijftal retegoeie platen en een resem van toertjes achter zijn naam, maar de nominatie voor beste song op de International Folk Music Awards effende voor hem de internationale doorbraak.

Vocaal en sferisch nestelt hij zich te midden van Gregory Alan Isakov, Jeff Buckley, Glen Hansard, Damien Rice, Tom Yorke (Radiohead). Met zo’n fijne stem, zulke bloedstollend fraai opgebouwde songs, zulke van melancholie bezwangerde melodielijnen hebben we met John Blek een supertalent uit de Ierse siso-writerscene aan de haak. Niet alleen raakt hij je keer op keer met zijn gevoelige strot, catchy songs en subtiele gitaarspel, ook staat hij te boek als ras-entertainer tijdens boeiende liveshows doordrenkt van humor, pathos en gepassioneerde beleving. Een meesterverteller en een verbluffende podiummuzikant uit één stuk.

Cheer Up is zijn achtste studioalbum, dat najaar 2024 uitkwam. Het is tevens zijn eerste 100% autobiografische schijf, inclusief de nodige scheuten zelfreflectie. In de lyriek klinkt zijn persoonlijke groei door, in de sound zijn muzikale evolutie. De één ontwaart een stijlbreuk, de ander een stap next level. Hijzelf  duidt zijn achtste als volgt:

“This is a very important record to me. It’s the first of mine that is entirely autobiographical from start to finish. Also in the past I have tried to be quite restrained when it came to the production of my songs, but this time around I wanted to adopt a more is more approach. Allowing each song to dictate its own natural path and taking it as far as I could with the resources available to me.”

Op Cheer Up horen we opnieuw Broken Strings, ofwel Moritz Brümmer en Filip Sommer uit Dresden (Duitsland Oost) op fiddle en cello. Dit strijkersduo was er begin 2022 ook bij op voorganger Until The Rivers Run Dry. Ditmaal voegt hij bovendien Woolf toe, Neerlands hoop in bange dagen. Het harmony-trio etaleert fijne vrouwenstemmen, zichzelf subtiel begeleidend met een rijkelijk snareninstrumentarium. En weer streek hij voor de opnames dichtbij huis neer: Wavefield Recordings, Clonakilty, County Cork, Ierland. Hij zette er de samenwerking voort met co-producer Brian Casey. Cheer Up verscheen afgelopen najaar 2024 op Bigger River Recording Co, Bleks eigen huislabel.

De maestro himself over het waarom van de artistieke samenwerking:

“Part of the joy of what I do is getting to meet other artists. I played some shows with Woolf in the Netherlands and we immediately clicked. The first time I heard them sing together I knew I wanted to work with them and to hear their voices add a new depth to my own songs. It was the same with Moritz Brümmer and Filip Sommer of Broken Strings who I met on an artist in residence programme in Dresden back in 2022.”

Bracht John Blek begin 2024 Broken Strings mee voor zijn GUO-concert in een uitverkocht Ketelhuis, ditmaal in het Lodewijkskerkje weet hij Woolf  aan zijn zijde. Hieraan voorafgaand speelt het harmony-trio een eigen set. Maar wie is Woolf? Woolf is harmonie die recht doet aan de rafelrandjes van singer-songwriters Marieke Smit, Mylène Berghs en Ellen Tackenkamp. Drie vrouwenstemmen, drie persoonlijkheden, drie verhalen. Drie uiteenlopende smaken  ook, die samen gewoon lekker zijn.

Onafscheidelijk zijn ze sinds ze elkaar tegen het lijf liepen op het Conservatorium van Amsterdam. Toen al  struinden ze de aardkloot af in eigen en andermans projecten. Met repertoire van legendarische songwriters maakten ze meters. Inmiddels galmen in eigen werk déja vu-echo’s na à là CSNY. En dat dan in een hip-modern jasje dat doet denken aan The Staves. Daarbij scheert het drietal langs de schurende schaduwrandjes van het menselijk bestaan.

Nadat Radio 3fm ze oppikte, raakte Woolf in een stroomversnelling. In 2017 waren ze support act bij de tour van Celine Cairo. “Deze band is klaar voor de grotere podia”, dixit LiveStreamMagazine na een concert in Patronaat Haarlem. Voorjaar 2020 verscheen de release van veelbelovende EP Woolf, waarna covid de geplande  releasetour versjteerde. Woolf viel stil, op een toertje met tien tuinconcerten in zomer 2021 na.

Post-covid volgde in 2022 de inhaalslag. Als support act van zowel The Delines als Frazey Ford belandde Woolf op prestigieuze poppodia: Oosterpoort Groningen, Patronaat Haarlem, TivoliVredenburg Utrecht, Paradiso Amsterdam. Live maakte de groep indruk met warme samenzang en eigenzinnig repertoire. Dat liep  in voorjaar 2024 uit op eerste full album  Let Me In, direct gevolgd door een uitgebreide releasetour. En nu dus bij GUO op een combiconcert met John Blek. Een Iers/Nederlandse double-bill dus in ons kerkmonumentje met een dijk van een akoestiek. Dat belooft.

Voor de fijnproever geldt des te meer: GUO ziet je graag, tot bij GUO, maar…..VOL=OP!

Make Love!

Not War!

Enjoy Live Music!

Peace,

GUO-concerten Groeten Uit Oisterwijk